Platform Gehandicapten Zuidoost
Ik was jarig. Dan verdien je wel een feestje. Bij een beetje party mag wel wat glitter en glamour. Nu had ik wel de glitter gevonden in mijn nieuwe Starbucksbeker.
Maar toen ik naar de glamour op zoek ging werden wij in eerste instantie geweigerd aan de deur. “Huh! wat krijgen we nou dacht ik in de aankondiging stond “u bent van harte welkom!’. Tegen de
bewaker zei ik “dan wil ik wel iemand van de organisatie spreken want ik heb de aankondiging gelezen en daarin staat dat ik welkom ben”. Maar de organisatie was mij voor en kwam ons alsnog
binnenlaten met de woorden “we vinden het zo sneu dat u voor niets bent gekomen”. Een dame van de organisatie kwam naar me toe om de vergissing uit te leggen maar ze hakkelde want hoe zeg je
nou keihard tegen het pleps dat het alleen voor VIPs of Bobo's toegankelijk is. Poeh wist ze niet dat ik Hip ben. En jarig. Hip hip hip hoera. Eind goed al goed, ik kreeg mijn glamour. Een
speech van de voorzitter van onze bestuurscommissie, fotografen Auke VanderHoek en Hans Mooren cameraman Chris Sommer en Kenny Zschüschen strak in pak. Oh en mijn eigen papparazzi (lees
vriendje) die overal waar ik ben met z’n camera opduikt en mij spot bij alle kerstbomen. Bij hem gedraag ik me als mannequin and strike a pose. Oef je moet het niet zien, zo stijf als een
hark. Ik kreeg ook nog een voorstelling cadeau van alle muziekberoemdheden die poseerden in een diepvries ter grote van een kleine gymzaal. Bij elke grootheid klonken hun verworven tonen.
Goed bedacht; om de kou te trotseren kan je meedansen om warm te blijven. Maar eigenlijk heb ik niemand zien dansen; waarschijnlijk door de vrieskou veranderd in verstijfde harken. We
bevonden ons in de Nederlandse IJsbeelden Festival ‘Music Inspires’ dat van 10 december tot en met 5 februari tegenover Decatlon staat. Heb meteen de toegankelijkheid gecheckt. Alles is
bereikbaar gemaakt met opritten, van ingang tot toilet toe. De Bijlmer Arena (metro)station is op steenworp afstand. Kaartje festival 16,50. De voorzitter ontstak de sfeerverlichting en
opende daarmee de shining op de Arena Boulevard. Je kreeg nog een drankje en toen was de glamour voorbij. Op naar het volgende hoogtepunt want de honger begon. Die stilden wij bij Marmaris
met pizza en mixgrill. Later kwam Sherry Jae Ebere erbij. Zij verorberde een meelbal oeps pizza op het koude terras. Ja want ze hadden de terrasverwarmers al uitgedaan. Wel verdacht
waarschijnlijk om ons te ontmoedigen om heel lang te blijven hangen. Sherry had net ook iets feestelijks achter de rug; ze kwam uit Utrecht alwaar de uitreiking van het boek waar ze ook in
staat, was: ‘Worden wie ik ben’. Het feestgedruis verstomde en de party poopers gingen richting huis. Sherry richting Venserpolder en de paparazzi en ik richting Reigersbos. Ik had het wel
goed voor elkaar want ik dook met de paparazzi het bed in en ineens besefte ik dat hij ook mijn stalker is want overal waar ik kom, is hij er! Naaaa wat wil ik nog meer: alle bewijs dat ik
een beruchtheid ben met bijbehorende glitter en glamour fotografen cameraman papparazzi en stalker. Ik voel me echt Hip!* *Hip = Handicap important person
Reactie schrijven